Tak mogłaby wyglądać bryła Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Oto wyróżniony projekt w konkursie

We wrześniu opublikowane zostały wyniki konkursu na projekt budynku jubileuszowego Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Zwyciężyła koncepcja BE DDJM Architekci. Dziś prezentujemy ciekawy projekt Atelier Entropic i biura Bartosz Dendura Pracownia Architektoniczna studio4SPACE.

• We wrześniu 2022 r. opublikowane zostały wyniki konkursu na projekt budynku jubileuszowego Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.
• Wygrała koncepcja krakowskiej pracowni BE DDJM Architekci.
• Prezentowana dziś praca Atelier Entropic i biura Bartosz Dendura Pracownia Architektoniczna studio4SPACE została zakwalifikowana jako jedna z pięciu do drugiego etapu i finalnie uzyskała wyróżnienie honorowe.

- Architektura powinna być transhumanistyczna, na styku wielu dziedzin, tworząca ścisłą relację z otoczeniem, przyrodą, klimatem etc. Projektowany przez nas budynek staje się domem jego użytkowników, realizującym ich potrzeby, a zarazem pobudzającym do działania i kreatywności. Szczególnie budynek wyższej uczelni/uniwersytetu stanowi ważne miejsce do wymiany myśli, doświadczeń i spotkań z mistrzami. Coraz więcej dowodów jest na to, że efekty uczenia się są ściśle związane z jakością środowiska, w którym się uczymy. Konsekwencją cyfrowej rewolucji technologicznej są także zmieniające się wzorce zachowań i interakcji społecznych. Umiejętności takie jak kreatywność, komunikacja, współpraca, dyskusja, krytyczne myślenie i praca zespołowa, stają się ważnymi częściami procesu nauki. Ta wymaga otwartych, elastycznych i przyjaznych przestrzeni - mówią autorzy koncepcji.

Czytaj więcej

Odważne i niesztampowe. Oto najciekawsze projekty młodych architektów ostatnich miesięcy

Główna idea projektu

Aby pobudzić ciekawość, ułatwić współpracę i stworzyć “kreatywny szum”, wokół którego studenci będą chcieli przebywać, zaprojektowano budynek dążący w kierunku przejrzystości, widoczności i wzajemnych powiązań. Co to znaczy? Widoczność do i z laboratoriów, przestrzeni współpracy i środowisk sal wykładowych sprawia, że te wysoce wyspecjalizowane programy stają się miejscem, które zachęcają studentów do odkrywania. Chociaż sam kontakt wzrokowy jest działaniem pasywnym, może wzbudzać nowe zainteresowania, pomysły i wspierać środowisko, w którym może rozwijać się interdyscyplinarna współpraca. Podkreśla to i wykorzystuje energię z grupowego uczenia się opartego na projektach, które studenci mogą znaleźć tylko w osobistym środowisku kampusowym.

Proponowany przez architektów budynek pozwala wyróżnić kilka działów zapisanych w jego DNA.

Budynek miękko wpisuje się w proporcje istniejącej tkanki miejskiej łącząc dwie skale - uniwersytetu i miasta, fot. mat. pras.

Budynek miękko wpisuje się w proporcje istniejącej tkanki miejskiej łącząc dwie skale - uniwersytetu i miasta. Od strony północnej sąsiaduje z niskimi magazynami i zabudową mieszkaniową w dalszej perspektywie, rosnąc kaskadowo aż do wysokości budynków uniwersyteckich od strony południowej. Każdy kolejny stopień stanowi odrębny ogród, krajobraz nauki, interakcji i dzielenia się pomysłami. Podobnie we wnętrzu budynku, gdzie przecinające budynek atria otwierają osie widokowe, łączą i wspierają interaktywność między różnymi grupami studentów. Działanie to pozwala na zmianę sposobu uczenia   zachęcając do nieformalnej, wychodzącej poza schematy, wymiany pomysłów. Projektowane kaskadowe tarasy i atria stają się społecznym inkubatorem nauki.

Cały budynek można obejść dookoła, wspinając się otwartymi atriami ku górze, aż do ogrodu zimowego, następnie łagodnie schodząc schodami zewnętrznymi po zachodniej części budynku aż do poziomu terenu. Układ tarasowy pozwala jednocześnie zapewnić odpowiednią ilość światła do pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi zlokalizowanych w sąsiednim budynku, na terenach wojskowych.

Wertykalny podział elewacji wpisuje się w typologię fasad sąsiadujących gmachów, dodatkowo działając jako żaluzje blokujące przed nadmiernym przegrzewaniem się budynku i bezpośrednim światłem.

Bryła i funkcja

Bryła budynku, układ rzutów oraz kompozycja elewacji pozwalają doświadczyć zarówno dużych otwartych przestrzeni jak i zakamarków z dala od zgiełku kampusu. Obiekt jest jednak w założeniu budynkiem otwartym, pozbawionym sztucznych barier. Ma przekazywać filozofię wspólnoty uniwersyteckiej i celebrować naukę. Główny hol przechodzi płynnie w przecinające wszystkie kondygnacje, otwarte atria, które z jednej strony prowadzą szerokimi schodami/siedziskami w dół do foyer głównej auli, z drugiej prowadzą w górę aż do ogrodu zimowego na samym szczycie, oferując na każdej kondygnacji zróżnicowane miejsca do spotkań i nauki. Cała ta przestrzeń łączy wszystkie funkcje budynku i pozwala budować wspólnotę wokół wartości reprezentowanych przez UEK.

Wertykalny podział elewacji wpisuje się w typologię fasad sąsiadujących gmachów, dodatkowo działając jako żaluzje blokujące przed nadmiernym przegrzewaniem się budynku i bezpośrednim światłem, fot. mat. pras.

Program budynku ułożony jest zgodnie z przepływem ludzi i wielkością/pojemnością sal. Na niższych kondygnacjach znajdują się największe pomieszczenia generujące ruch i hałas. Im wyższa kondygnacja tym większe rozdrobnienie na mniejsze sale wykładowe, po administrację na najwyższych kondygnacjach złożoną z niewielkich pokoi biurowych i proponowanych przez nas open space’ów. Większość sal może być łączona lub dzielona działowymi ścianami akustycznymi, co zapewnia elastyczność budynku i umożliwia łatwe zmiany w jego strukturze w zależności od potrzeb chwili.

Na potrzeby dużych wydarzeń, możliwe jest wydzielenie kurtynami akustycznymi głównej auli z foyer od reszty budynku. Ta strefa będzie miała swoje wejście dla gości i dostęp bezpośrednio z garażu do części technicznych i pomieszczeń dla prelegentów/występujących.

Podobał się artykuł? Podziel się!