Znamy datę otwarcia Muzeum Polskiej Wódki

Postindustrialne budynki z czerwonej cegły na warszawskiej Pradze, w których przez wiele lat działała Wytwórnia Wódek "Koneser" stopniowo wracają do życia. Właśnie tam powstaje Muzeum Polskiej Wódki, którego koncepcję wnętrza i ekspozycji przygotowała pracownia architektoniczna Mirosława Nizio. Oficjalna data otwarcia obiektu to czerwiec 2018 roku.

Centrum Praskie Koneser powstaje w kwartale ulic Ząbkowskiej, Markowskiej, Białostockiej i Nieporęckiej. Unikatowa przestrzeń dawnej fabryki wódek, łącząca historię z przeszłością, rewitalizowaną i nowo wybudowaną architekturę, będzie jedną z najatrakcyjniejszych na kulturalnej mapie Warszawy. Wszystko za sprawą jedynego na świecie interaktywnego Muzeum Polskiej Wódki, które powstaje w budynku działającego od XIX wieku zakładu rektyfikacji. Charakterystyczna industrialna architektura oraz zachowane elementy wykończenia i wyposażenia wnętrz są unikalnymi świadkami historii wytwarzania polskiej wódki, którą architekci pracowni Mirosława Nizio opowiedzą korzystając z najnowocześniejszych osiągnięć technologicznych stosowanych we współczesnym muzealnictwie. Autorem logotypu i identyfikacji wizualnej jest artysta grafik Andrzej Pągowski założyciel KreacjaPro.

Koncepcja Nizio Design International zakłada splecenie funkcji muzealnej i komercyjnej wokół fascynującej opowieści o polskiej wódce, rozpisanej począwszy od ziarna, poprzez proces produkcji, aż po unikatowy w skali światowej produkt finalny. Innowacyjność i wyjątkowość projektu przejawia się w zastosowanych materiałach i technologiach wypracowanych na potrzeby rewitalizowanego obiektu. - Od początku było dla mnie jasne, że to muzeum musi pobudzić wszystkie zmysły zwiedzających. Dlatego przy pomocy multimedialnej i interaktywnej wystawy podzielonej na pięć odrębnych galerii pokażemy procesy, pozwolimy usłyszeć dźwięki, poczuć smaki i zapachy towarzyszące produkcji wódki, czyli najlepiej rozpoznawalnego z polskich trunków. Zanurzymy gości w świecie wódki, ale nie pozwolimy im się w nim kompletnie zatracić. Oprócz części ekspozycyjnej zaplanowaliśmy też bar, restaurację i przestrzenie rekreacji dostępne dla pełnoletnich gości – mówi Mirosław Nizio. Efekt olfaktorycznego wzbogacenia narracji, czyli wprowadzenia do niej zapachów charakterystycznych dla gorzelni to rozwiązanie, które zaintryguje zwiedzających i zachęci ich do dalszej eksploracji muzeum oraz zgłębiania historii jakie opowiada.

Podobał się artykuł? Podziel się!