Alina Scholtz. Projektantka warszawskiej zieleni to pierwsza monografia architektki krajobrazu, powstała podczas pracy nad wystawą poświęconą tej niezwykłej postaci w Muzeum Woli (Więcej zieleni! Projekty Aliny Scholtz). Książkę przygotował zespół badawczy, który pracował także nad wystawą: kuratorki Klara Czerniewska-Andryszczyk i Ewa Perlińska-Kobierzyńska, architektka krajobrazu Natalia Budnik oraz architekci Małgorzata Kuciewicz i Simone De Iacobis z Grupy Centrala.
Części książki odpowiadają obszarom działań i zainteresowań autorek i autorów. Klara Czerniewska-Andryszczyk przybliża biografię Scholtz, a także opisuje jej projekty i realizacje ogrodów oraz zieleni w osiedlach mieszkalnych. Ewa Perlińska-Kobierzyńska przygląda się wielkoskalowym działaniom Scholtz w kontekście zmian w myśleniu o architekturze zieleni i urbanistyce w połowie XX w., a także wyzwań odbudowy Warszawy. Natalia Budnik z perspektywy architektki krajobrazu rozważa zmianę jako podstawowe założenie tej dziedziny, a w twórczości Scholtz szczególnie obecnej w projektach zieleni przy Torze Wyścigów Konnych na Służewcu, Centralnego Parku Kultury (dziś Park Rydza-Śmigłego) i Parku Saskiego. Małgorzata Kuciewicz i Simone De Iacobis z Grupy Centrala analizują znaczenie wody w projektach i realizacjach Scholtz, udowadniając, że miała nie tylko znaczenie estetyczne. Dwie ostatnie części książki to kalendarium i katalog projektów. Wraz z tekstami krytycznymi czynią książkę Alina Scholtz. Projektantka warszawskiej zieleni pierwszą tak obszerną publikacją dotyczącą jej życia i twórczości. Reprodukcje projektów uzupełniają fotografie z archiwum rodzinnego, zdjęcia realizacji – historyczne i współczesne – oraz szkice autorstwa Scholtz.
Scholtz architekturę krajobrazu rozumiała szeroko: jako projektowanie przestrzeni za pomocą roślin, wody i ukształtowania terenu, z wyjątkową wrażliwością na cykliczność życia natury. Jej projekty inspirują i, w dobie zmian klimatu, podsuwają rozwiązania, które pomagają budować zrównoważony przyrodniczo mikroklimat miasta. Bo miasto to nie tylko architektura!
Zmiana perspektywy. Historie polskich architektek to piętnaście portretów architektek współcześnie działających w Polsce. Rozmowy z architektkami uzupełniają portrety i ilustracje, dzięki którym te wyjątkowe opowieści są jeszcze ciekawsze. To książka dla wszystkich, ale szczególną przyjemność z lektury będą mieć młode osoby, które myślą o wyborze przyszłej kariery.
Bohaterki książki: Monika Arczyńska, Magdalena Federowicz-Boule, Anna Paszkowska-Grudziąż, Marlena Happach, Ewa Kuryłowicz, Joanna Małecka, Natalia Paszkowska, Maria Saloni-Sadowska, Marta Sękulska-Wrońska, Dorota Sibińska, Magdalena Staniszkis, Jola Starzak, Anna Federowicz-Tomaszewska, Aleksandra Wasilkowska, Marlena Wolnik.
Projektują w Polsce i na świecie, tworzą domy jedno- i wielorodzinne, szkoły, dworce, miejskie targowiska, muzea, scenografie teatralne i woonerfy. Zdobywają nagrody i przyznają je, jako jurorki i specjalistki. Wywodzą się z różnych miast i środowisk twórczych, mają pasje, działają społecznie, prowadzą własne studia projektowe. Dlaczego wybrały architekturę? Co je inspiruje? Na jakie trudności natrafiają w pracy zawodowej? Magdalena i Maria Jeleńskie – prywatnie matka i córka – pytają utalentowane architektki z różnych pokoleń o to, jak radzą sobie w zdominowanym przez mężczyzn świecie projektowania. Chociaż dziś wydziały architektury kończy więcej kobiet niż mężczyzn, nadal to kobietom trudniej jest założyć własne pracownie czy zająć wysokie stanowiska. Najwyższa pora to zmienić!