Konkurs na platformę widokową na budowie Muzeum Sztuki Nowoczesnej rozstrzygnięty

Jury rozstrzygnęło konkurs na koncepcję czasowego punktu widokowego na placu budowy nowego budynku Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Obiekt będzie też pełnił funkcję punktu informacyjnego. Ma przybliżać odbiorcom instytucję i proces powstawania nowej siedziby Muzeum.

Naszą intencją jest, aby stał się on znakiem trwającej inwestycji. Szukaliśmy projektu pobudzającego intelektualnie i angażującego, o intrygującej formie, która zachęcałaby do wejścia oraz zapoznania się z informacjami o Muzeum i jego budowie – mówią organizatorzy konkursu. Jury wysoko oceniło poziom nadesłanych prac oraz formę ich prezentacji. Zgłoszone projekty charakteryzowało wyjątkowe zrozumienie dla misji instytucji, której głównym celem jest prezentowanie sztuki współczesnej, a także wyczulenie na kontekst urbanistyczny centrum Warszawy, w tym szczególnie sąsiedztwo Ściany Wschodniej ul. Marszałkowskiej oraz Pałacu Kultury i Nauki. Na pochwałę zasługują również odniesienia do tradycji sztuki w przestrzeni publicznej, dbałość o szeroką dostępność proponowanych rozwiązań oraz twórcze wykorzystanie trwającej kilka dekad debaty na temat zagospodarowania placu Defilad (placu Centralnego).

Na konkurs łącznie wpłynęły 33 zgłoszenia. Jury po zapoznaniu się z nadesłanymi pracami postanowiło przyznać główną nagrodę, którą jest realizacja zwycięskiego projektu, pracowni 94 Studio z Poznania (w składzie Klaudia Gołaszewska, Marek Grodzicki, Kinga Grzybowska, Michał Hondo, Jakub Wójtowicz, Filip Zieliński). Przyznane zostały również trzy wyróżnienia – dwumiesięczne staże w Muzeum oraz firmach Warbud S.A. i APA Wojciechowski Sp. z o. o., które otrzymali: Agata Holdenmajer i Hugon Kowalski; Martyna Rowicka i Michał Michałowski oraz Tomasz Czuban. Punkt widokowy zostanie zrealizowany w ramach umowy z firmą Warbud S.A. na budowę Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie.

Projekty oceniała komisja w składzie: Mikołaj Mundzik (Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie), Małgorzata Nowaczyk (Miasto Stołeczne Warszawa), Justyna Siemiradzka (WARBUD S.A.), Szymon Wojciechowski (APA Wojciechowski Sp. z o. o.).

Nagroda główna:

Pracownia 94 Studio (Klaudia Gołaszewska, Marek Grodzicki, Kinga Grzybowska, Michał Hondo, Jakub Wójtowicz, Filip Zieliński)

Praca ma formę ramy umieszczonej na podwyższeniu o konstrukcji sześciennej kratownicy, na której oparta jest platforma umożliwiająca śledzenie powstawania Muzeum. Rusztowanie tworzące punkt widokowy koresponduje z codziennym życiem placu budowy. Prostota formy oraz zastosowanie stalowej konstrukcji jako głównego środka architektonicznego wyrazu nadaje bryle lekkiego charakteru. Punkt widokowy nie dominuje, ale angażuje otaczającą przestrzeń i zaprasza do oglądania postępów prac.

Rama do patrzenia – główna inspiracja projektu – symbolizuje instytucję muzeum, ale też odnosi się do tradycji historii sztuki, w której rama interpretowana jest jako finalna część dzieła, montowana na końcowym etapie pracy artysty jako zwieńczenie obrazu. Umożliwia ona prezentację malarstwa i wzmacnia jego percepcję. Jak piszą autorzy pracy: „Muzeum Sztuki Nowoczesnej jest miejscem będącym symboliczną ramą obrazu. To przestrzeń kadrująca, nakierowująca zwiedzających na oryginalne wizje artystów”.

Jury doceniło prostotę projektu, który swoim tymczasowym charakterem, towarzyszy toczącej się budowie, a jednocześnie nie pogłębia chaosu wizualnego śródmieścia i pełnej kolorowych reklam pierzei ulicy Marszałkowskiej. Wybrana technologia pozwala większość użytych materiałów poddać recyclingowi, zaś jej główny budulec – rusztowania rurowo-złączkowe zostaną po demontażu instalacji użyte powtórnie.

Wyróżnienia:

Agata Holdenmajer, Poznań, Hugon Kowalski, Poznań
Punkt widokowy składający się z drewnianego podestu na planie koła oraz czternastu dwustronnych zwierciadeł. Podest może się obracać wokół własnej osi, zaś zamontowane nad nim lustra umożliwiają wgląd w plac budowy. Istotną zaletą pracy jest jej mobilność umożliwiająca dostrzeganie nieoczywistych ujęć powstającego Muzeum. Dodatkowo elementy pionowe są sprężyste i mogą reagować na zmienność pogody oraz rozwój inwestycji. Jury wyróżniło pracę za stworzenie przyjaznej odbiorcy małej architektury umożliwiającej komfortowe korzystanie z przestrzeni publicznej oraz za interesujący plastyczny wyraz projektu, odnoszący się do tradycji sztuki kinetycznej.

Tomasz Czuban, Warszawa
Proponowany obiekt składa się z trzech elementów: schodów tworzących trybunę do oglądania budowy, masztu oraz umieszczonego na nim neonu. Świecący znak złożony z trzech obręczy, który miałby unosić się nad placem budowy, jest zaczerpnięty z identyfikacji wizualnej Muzeum autorstwa Ludovica Ballanda, a jego umieszczenie na wysokości 18 metrów nad placem budowy ma pomóc w zlokalizowaniu nowej instytucji wśród intensywnie zmieniającej się przestrzeni centrum Warszawy. Konstrukcja przypomina swoją formą szpilkę wbitą w mapę miasta lub pinezkę z popularnych map internetowych.

Martyna Rowicka, Warszawa, Michał Michałowski, Warszawa
Praca proponuje konstrukcję wykonaną z prefabrykowanych słupów i belek stalowych dwuteowników. Tworzą one mocny znak w przestrzeni placu Centralnego, który odnosi się do struktur kojarzonych z budową: dźwigów, rusztowań, podkonstrukcji. Jej skala (637 centymetrów wysokości) wpisuje się w otoczenie wielkomiejskich gmachów i ma stanowić stelaż dla tablicy informacyjnej na temat budowy. Autorzy pracy widzą możliwość wykorzystania konstrukcji w przyszłości dla zamieszczania w niej bieżących informacji o działalności Muzeum, a także zakładają jej pełen recycling. Jury wyróżniło pracę za odniesienie do tradycji sztuki w przestrzeni publicznej oraz za oryginalną plastycznie formę prezentacji projektu.

Podobał się artykuł? Podziel się!